KİTAP 27 # EROİN GÜNCESİ - KANAT GÜNER

EROİN GÜNCESİ

Kanat Güner

Era Yayıncılık

3.Baskı Eylül 1997

Tür: Günlük, Otobiyografi, Anı

116 Sayfa

--------DİKKAT ------------------------------------------------------------------------------------

KİTABIN +18 OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM LÜTFEN YAZININ DEVAMINI BU UYARIMI DİKKATE ALARAK OKUYUNUZ ----------------------------------------------------------------

   ''Hey Millet, Ben ölmeye karar verdim, niye biliyor musunuz, çünkü yaşım 27'ye geldi dayandı, benim gibiler daha fazla yaşamamalı. Allah korusun, ya ölmeye değil de üremeye karar verseydim! Neyse ki aklım hala başımda, sahneye girmem gereken yeri ayarlayamadım ama çıkmam gereken yeri biliyorum. Kendinize iyi bakın, kötü alışkanlıklardan uzak durun.''

    Yeraltı edebiyatına dahil olduğunu düşündüğüm ve son zamanlarda okuduğum kitaplardan beni en çok etkileyen kitap oldu Eroin Güncesi. Kitabı elime aldığım andan itibaren bir hayatın yok oluşuna , adım adım uçurumdan aşağı yuvarlanışına tanık oldum. Dur yapma! Sana ölüm yakışmaz! Evet ölüm hiçbir canlıya yakışmaz ama sana hiç yakıştıramadım! Lütfen tutunmaya devam et! demek istedim ama elimden okumaktan ve yaşananlara tanık olmaktan başka hiçbir şey gelmedi.


   Kanat Güner, 1970 doğumlu, genç bir kız; tek isteği sevgi olan bir eroin bağımlısı genç bir kız.
Şiddetli geçimsizlik içinde olan bir ailede büyüyor ve ailesinin bu geçimsizliği ileride kendisini içinde bulduğu bataklığa kayış nedenlerinden biri, belki de en önemlisi bilemiyorum. Aslında en temel sebep 'Sevgisizlik'. Bir insanın hayatta kalması için hava , su , besin bedeni için ne kadar önemliyse, psikolojik sağlığı için de 'Sevgi' o kadar önemli. Doğduğumuz andan itibaren tüm ilginin, sevginin üzerimizde olmasını isteriz. Bir bebeğin canhıraş ağlayışının sebebi budur, ya da küçük bir çocuğun etrafındaki tüm ilgiyi üstüne toplamak için giriştiği çabalar, biz büyüklerin de en büyük isteği ve ihtiyacı budur ama bunu ne bebekler ne de küçük çocuklar kadar kolay ifade edebilir ve gösterebiliriz. Çoğu zaman maruz kaldığımız sevgisizlik ve ilgisizliği başka şeylerle telafi etmeye çalışırız; kimimiz son model lüks bir araçla, kimimiz manzaralı ve güneş alan bir evle, kimimiz kariyerli yüksek bir makamla. Çoğunlukla kendimize itiraf edemeyiz de bu ilgilerin gerçek nedenlerini. Ancak çok az insan kendine gerçeği itiraf edebilir, bazı insanların ise itirafı çok sert olur kendine ve hiçbir şeyi hak etmediklerini düşünür, kendi içlerindeki karanlığa gömülür ve artık umutsuz birer vaka olduklarına kani olurlar. Bu insanların gerçeği fark edişleri çok cesurca olmakla birlikte buldukları çözüm ise ölümcüldür. İşte Kanat Güner de gerçeğin farkında, sevgisiz kaldığının ve sevginin peşinde koştuğunun onu aradığının farkında. İnsanlarda bulamadığı sevgiyi, aşkı anlık mutluluklarla telafi etmekte. Ta ki bunlar da gerçek bir sevginin yerini dolduramayıncaya dek...

''Bazen düşünüyorum da, ben annemle babamdan nefret ediyorum galiba. Onları en fazla üzen şeyin benim başıma gelen kötü şeyler olduğunu farkettiğimden beri, kendime zarar vererek onlardan intikam alıyorum. Evet öylesine nefret ediyorum ki o gereksiz ikiliden. Kendime baktıkça o ikisinin bir araya gelmiş olmasına daha fazla sinirleniyorum.''

   Kanat Güner günce şeklinde ele aldığı kitabında hayatının son demlerini ve eroinin onu ölüme giden yokuş yolda nasıl freni patlamış araç gibi ölüme sürüklediğini anlatıyor. Eroin onun  tek gerçek sevgilisi, tek aşkı. Ölümüne sevdiği tek gerçek, hayatını günden güne yok eden görünürdeki zehir. Ama asıl zehirse ilgisizlik, sevgisizlik, yanlış arkadaşlıklar, yanlış aşklar, yalnız kalışlar, kendi içindeki hesaplaşmalar, kendisini anlayan kişilerden mahrum kalışlar.

''Neden her şey güzel olmaz, yaşamak bu kadar güzelken?''

   Kanat Güner öyle boş biri değil, başta Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nde okuyan bir tıp öğrencisi, bunun dışında o kadar zeki ve hayatın gerçeklerini öyle bir çıplaklıkla görüyor ki arka arkaya sıraladığı hayat derslerine itiraz etmek mümkün değil, çoğunlukla farkında olduğumuz ama susarak ve görmezlikten gelerek yok saydığımız gerçekleri karşımıza geçip yüzümüze bas bas bağırarak kulaklarımızın zarlarını yırtarcasına öyle bir haykırıyor ki kitabı okurken bu yüzden çok zorlanıyor insan. Bir tek hatası var o da seçtiği çözüm ki o da bunun farkında.

    Kitabı yazış nedeni ise, yaşadıklarının boşa olmadığını birilerinin yaşadıklarına tanık olduğunu görmek ve kendi deyimiyle hep son olarak kabul ettiği 'vuruş'ların hangisinin gerçekten son olduğunu bilecek birilerinin olması.

    Kitap gerçekten çok üzücü ve yıpratıcı, okuyan biz bu kadar yıprandıysak Kanat Güner'in neler yaşadığını tahmin etmek mümkün bile değil; ama ne olursa olsun çözüm değildi bu. Ne olursa olsun hayata sıkıca tutunmalıydı. Kendisini asla yargılayacak değilim yaptıkları için sadece hiçbir canlı ölümü hak etmez hele de böyle iğrenç bir zehirin elinden! Kendisi de hak etmemişti! Milyonlarca masum genci, insanı bu bataklıklara sokanlara, onları zehirleyerek ölümlerine ve hayatlarının eriyip gitmesine neden olanlara lanet olsun!

   Kanat Güner sadece bir sonuç; sevgisizliğin, ilgisizliğin neden olduğu eksikliği fırsat bilerek insan hayatları üzerinde ölümcül oyunlar oynayarak bir imparatorluk kuranların ve bu imparatorluğa çeşitli şekillerde bilerek ya da bilmeyerek destek olan insanların neden olduğu bir sonuç. Hatalarıyla, yanlışlarıyla yüzleşemeyen toplumun, her gün yeraltına sakladığı iğrençliklerinin artık oraya da sığmayıp yeraltından günyüzüne doğru bir kusmadır bu sonuç.

   Herkesin hassas ve duyarlı olması ve üzerine düşeni gerek eğitimle, gerek tedaviyle, gerek sevdiklerinizi gerçekten sevmek ve onlardan sevgi ve ilginizi sakınmamakla yerine getireceği bir konu. Kitap bu anlamda da bir ders niteliğinde. Bir daha böyle şeylerin yaşanmaması ve buna neden olan her pisliğin yeryüzünden sonsuza dek silinmesi dileğiyle...

böylece;

 Kanat Güner'e ait Eroin Güncesi adlı kitap Yaz Okuma Şenliğinde; Mektuplardan ya da anılardan oluşan bir kitap  kategorisinde bana da 10 puan kazandırdı.